چرا با افزایش سن، گذر زمان را بیشتر حس می کنیم؟
به گزارش ابزار اپل، محققان دلایلی را کشف کرده اند بر مبنای این که چرا زمان با افزایش سن ما سرعت می گیرد؛ آنها حتی راه هایی برای کندکردن گذر زمان هم پیشنهاد داده اند.
به گزارش گروه علمی ایرنا، وبگاه دِیلی گَلِکسی در گزارشی آورده است: ماهیت زودگذر زمان نکته ای است که خیلی از افراد با افزایش سن آنرا تجربه می کنند. تاکنون فکر کرده اید چرا تابستان های کودکی شما به نظر بی انتها می رسیدند؛ اما حالا به نظر می آید سال ها در یک لحظه ناپدید می شوند؟ این فقط نوستالژی (حسی غم انگیز به اشیا، اشخاص و موقعیت های در ارتباط با گذشته) نیست؛ بلکه یک توضیح علمی پشت این تغییر اسرارآمیز وجود دارد. از نحوه پردازش خاطرات توسط مغز گرفته تا نحوه چیره شدن روزمرگی بر زندگی بزرگسالان، دلایلی هستند که کارشناسان برای این مورد ذکر می کنند.
چرا با افزایش سن، فهم ما از زمان تغییر می کند؟
نحوه فهم انسان از زمان با نحوه اندازه گیری زمان توسط ساعت ها متفاوت است؛ مثلا صرف کردن یک ساعت برای انجام کارهای معمولی بسیار طولانی تر از یک ساعت خندیدن با دوستان به نظر می آید. با افزایش سن، این اختلاف بین زمان اندازه گیری شده و زمان فهم شده بیشتر می شود.
سرعت پردازش مغز
آدریان بژان (Adrian Bejan)، استاد مهندسی مکانیک، اظهار می کند: سرعت پردازش مغز در این موضوع، نقشی اساسی دارد. در دوران کودکی، شبکه های عصبی ما اطلاعات را به سرعت پردازش می کنند و تعداد زیادی تصویر ذهنی می گیرند که حس کامل تری از زمان ایجاد می کند؛ اما، با افزایش سن، پیچیدگی عصبی، این پردازش را کُند می کند. تصاویر کمتری گرفته می شود و روزها در یکدیگر محو می شوند.
بژان توضیح می دهد: مردم معمولا از این که روزهای جوانی شان طولانی به نظر می رسیدند اظهار شگفتی می کنند؛ معنای این حس این نیست که تجربیات آنها در جوانی مفهوم دارتر بوده است؛ بلکه فقط به این مفهوم است که مغزشان این تجربیات را سریع تر پردازش می کرد.
روزمرگی و از دست رفتن حس تازگی
روزمرگی هم احساس گذر زمان را تسریع می کند. کودکان به شکل مرتب با تجربیات جدیدی روبه رو می شوند که فهم آنها از زمان را افزایش می دهد؛ اما بزرگسالان در الگوهای تکراری قرار می گیرند و این سبب می شود احساس کنند زمان به سرعت درحال گذر است.
علاوه بر این، این مورد ریشه در زیست شناسی هم دارد: دوپامین، ناقل عصبی در رابطه با لذت و تازگی، پس از ابتدای دهه سوم زندگی ما کاسته می شود. این کاهش پاسخ دوپامین، بزرگسالان را از جست وجوی تجربیات جدید منصرف و احساس گذر سریع زمان را تقویت می کند.
ریاضیات و فهم زمان
کریستین یِتس (Christian Yates)، مدرس ریاضیات زیستی، بُعد دیگری را به مبحث اضافه می کند. فهم ما از زمان با سنمان متناسب است. برای یک کودک پنج ساله، یک سال ۲۰ درصد از زندگی وی را تشکیل می دهد که مدت زمان قابل ملاحظه ای است؛ اما این مدت زمان برای یک فرد ۵۰ ساله، ۲ درصد کل عمرش بشمار می رود. یتس این نسبت رو به کاهش را بعنوان یکی از عاملهای مهم احساس گذر پرسرعت زمان عنوان می کند.
راهبردهایی برای کاهش سرعت زمان
پیری اجتناب ناپذیر است؛ اما راه هایی برای بازیابی غنای روزهای طولانی جوانی وجود دارد. بژان اعتقاد دارد باید تازگی را به شکل آگاهانه به زندگی روزمره افزود: یادگیری یک مهارت جدید، بازدید از مکانهای ناآشنا، یا صرفا تغییر یک روال معمول مانند انتخاب مسیری متفاوت در پیاده روی همچون اقدامات در این خصوص بحساب می آید. تجربیات تازه، مغز را تحریک می کنند، تصاویر ذهنی واضح تری ثبت کند و زمان طولانی تر به نظر می آید.
ذهن آگاهی و زندگی در لحظه
تمرین ذهن آگاهی (یک روش روانشناختی به معنای توجه به تجربیات زمان حال بدون قضاوت) هم می تواند فهم ما از زمان را بهبود بخشد. حضور در لحظه، درگیرشدن کامل با تجربیات، به تثبیت زمان کمک کرده، سبب می شود زمان از نظرمان با سرعت کمتری بگذرد.
استفاده بهینه از گذر زمان
گذر زمان ادامه خواهد یافت؛ اما نحوه فهم آن در دست خودمان است. با اولویت قائل شدن برای تجربیات جدید، مشغول کردن خود و پذیرفتن رویدادهای غیرمنتظره، می توانیم فهم خود از سرعت زندگی را کاهش دهیم و اوقاتی باارزش و پربار مانند اوقاتی که به خوشی از آنها یاد می نماییم، خلق نماییم.
منبع: ابزار اپل
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب