گزارش ابزار اپل؛
دستیاران هوش مصنوعی نیروی کمکی در خانه یا جاسوسی در سایه؟
ابزار اپل: با پیشرفت بیش از پیش فناوری های نوظهور دیجیتال، دستیارهای هوش مصنوعی در آستانه تحولی بزرگ قرار دارند که می تواند به طرز شایان توجهی نحوه تعامل ما با فناوری را در زندگی روزمره تغییر دهد.
به گزارش ابزار اپل به نقل از مهر؛ این تحول کلیدی که «هوش مصنوعی با قابلیت حافظه بلندمدت» نام دارد نه فقط شامل بهبود در توانایی پردازش اطلاعات و پاسخ دهی مبتنی بر هوش مصنوعی است، بلکه به این فناوری امکان می دهد که با حفظ و استفاده از اطلاعات پیشین، تعاملاتی بسیار شخصی تر و مؤثرتر با کاربران داشته باشد. به اعتقاد خیلی از کارشناسان، دستیارهای هوش مصنوعی با قابلیت حافظه بلندمدت در آینده ای نزدیک برای همه کاربران قابل دسترسی خواهند بود. برمبنای برآوردهای صورت گرفته، این توانایی ممکنست ظرف یک سال آینده بصورت عمومی ارائه شود. این دستیارهای هوشمند قادر خواهند بود با حفظ محتوای مکالمات و اطلاعات شخصی به کاربران کمک کنند تا تجربه کارآمدتری از فناوری داشته باشند و بدین سان به همراهانی مؤثرتر در زندگی روزمره کاربران تبدیل شوند. این دستیارهای جدید هوش مصنوعی قادر خواهند بود مکالمات، پروژه ها و جزییات شخصی پیچیده را به خاطر بسپارند و از این طریق، به گونه ای مؤثر به قسمتی از روال روزمره ما بدل شوند. با پیشرفت های مستمر در هوش مصنوعی، خط تمایز بین یک ابزار ساده و یک دستیار هوشمند بالاتر از پیش محو شده است. خبرنگار مهر در این نوشتار کوتاه به بررسی تازه ترین تحولات در حوزه دستیارهای صوتی مبتنی بر هوش مصنوعی می پردازد. هوش مصنوعی به مثابه دستیار شخصی کارشناسان فناوری معتقدند که آینده هوش مصنوعی با توسعه و استقرار دستیارانی دائمی و توانمند همراه است؛ ابزارهایی که در انجام بسیاری از وظایف به کاربران کمک کنند. تصور کنید هوش مصنوعی نه فقط برنامه ریزی شما را مدیریت می کند بلکه جزییات کوچک مانند رستوران مورد علاقه شما یا آخرین کتابی که از آن لذت برده اید را نیز به خاطر می سپارد و از آنها برای ارائه تجربه ای شخصی به شما استفاده می نماید. مفهوم دستیار پیشرفته هوش مصنوعی، با کاهش بار ذهنی ناشی از پیگیری جزییات مختلف برای افزایش کارآیی و راحتی زندگی کاربران طراحی شده است. به زعم بسیاری از متخصصان، این فرآیند، کاربران را تشویق می کند تا زمان و اعتماد بیشتری را صرف سیستم های هوش مصنوعی کنند و حجم بیشتری از داده های شخصی خودرا با آنها به اشتراک بگذارند؛ امری که در نهایت هوش مصنوعی را به یک دستیار شخصی پیشرفته و قدرتمند تبدیل می کند. با این وجود، مانند هر تحول فناورانه دیگری، این تکامل در قابلیت های هوش مصنوعی نیز در کنار مزایای بسیار، چالش هایی را خصوصاً در حوزه حفظ حریم خصوصی و امنیت داده ها در پی دارد. نگرانی ها به قوت خود باقی هستند با پیشرفت سیستم های هوش مصنوعی، نگرانی های مربوط به امنیت داده ها نیز افزایش خواهد یافت. توانایی یک دستیار هوش مصنوعی در حفظ اطلاعات بلندمدت کاربران، پرسش های مهمی درباره ی حریم خصوصی مطرح می کند. خیلی از منتقدان توسعه این فناوری معتقدند که اجازه دادن به یک سیستم هوش مصنوعی برای حفظ و ذخیره جزییات زندگی شخصی، می تواند منجر به افزایش احتمال بروز سوءاستفاده یا نتایج ناخواسته دیگر شود. از طرفی، اگر یک سیستم مبتنی بر هوش مصنوعی برمبنای داده های ناصحیح یا ناقص سفارش هایی مخرب بدهد، چه می شود؟ اگر بطور ناخواسته اطلاعات حساس کاربران را فاش کند، چه اتفاقی می افتد؟ از همین روی، مدافعان حریم خصوصی نگرانی هایی را در مورد دستیارهای هوش مصنوعی با قابلیت ذخیره، نگهداری و استفاده از اطلاعات شخصی به روش هایی غیرشفاف یا ناشناخته برای کاربران، مطرح کرده اند. از طرفی، مدافعان گسترش بالاتر از پیش فناوری هوش مصنوعی، برای پاسخ به این نگرانی ها، خاطرنشان می کنند که انتظارات بیشتر مردم در مورد حریم خصوصی باتوجه به فراگیری دستگاه های همیشه روشن مانند گوشیهای هوشمند، تلویزیون های هوشمند و دوربین های داخل خودرو تغییر یافته است. آنها به خاصیت هایی همچون «Live View» اپل اشاره می کنند که هنگام گرفتن عکس، ویدئو و صدا را ضبط می کند و مدعی هستند که خیلی از کاربران چنین خاصیت هایی را می پذیرند و حتی قدردان وجود آنها هستند. بر همین مبنا می توان نتیجه گرفت که فناوری درحال تغییر نحوه تفکر مردم درباره ی حریم خصوصی در زندگی روزمره شان است. با این وجود، چشم انداز دستیارهای هوش مصنوعی با حافظه طولانی مدت نیازمند آنست که شرکت های فناوری درباره ی شیوه های مدیریت داده ها بسیار شفاف باشند. همین طور کاربران باید کنترل دقیقی بر روی اطلاعات ذخیره شده و نحوه دسترسی یا حذف آنها داشته باشند. لزوم ایجاد تعادل میان مزایا و تهدیدات همانطور که ذکر شد، در پروسه توسعه و ظهور دستیارهای هوش مصنوعی پیشرفته نیز مانند هر فناوری جدیدی، مزایا و ریسک هایی وجود دارد. از یک سو، ابزارهای هوش مصنوعی با حافظه طولانی مدت می توانند با ارائه پشتیبانی شخصی سازی شده، کمک به کاربران در پیگیری وظایف، پروژه ها و حتی جزییات کوچک زندگی روزمره، راندمان را به صورت قابل توجهی بالا برند. تصور کنید هوش مصنوعی روال فعالیت ورزشی مورد علاقه شما را به خاطر می سپارد و برمبنای پیشرفت شما آنرا تنظیم می کند یا ترجیحات غذایی شما را می داند و ایده های مناسب برای وعده های غذایی پیشنهاد می دهد. اما روی دیگر سکه توسعه بیشتر فناوری مذکور این است که یکپارچگی عمیق در زندگی افراد تنها در صورت احساس کنترل کامل از طرف کاربران و اعتماد حداکثری به ارائه دهندگان فناوری پشت این ابزارها میسر می شود. از همین روی، خیلی از کارشناسان تاکید می کنند که صنعت باید به دقت تعادل میان نوآوری در هوش مصنوعی و اطمینان از وجود اقدامات قوی برای حفظ حریم خصوصی و امنیت را مدیریت کند. در مقطع فعلی، شرکت های فناوری تمرکز خودرا بر رقابت فناورانه هوش مصنوعی معطوف ساخته اند. مایکروسافت میلیاردها دلار در «OpenAI»، استارت اپ سازنده چت بات محبوب «ChatGPT»، سرمایه گزاری نموده است تا ابزار و فناوری های مبتنی بر هوش مصنوعی خودرا تقویت کند. این مساله مایکروسافت را در صدر رقابت هوش مصنوعی قرار می دهد، اما اعتماد عمومی همچنان یک مانع کلیدی در راه چنین کسب و کارهایی به حساب می آید. مطالعات نشان می دهد که بااینکه خیلی از افراد ابزارهای هوش مصنوعی را امتحان کرده اند، تعداد کسانی که بصورت روزانه و مرتب از آنها استفاده می نمایند، بسیار کمتر است. پذیرش هوش مصنوعی: تغییر بازی یا فقط یک روند دیگر؟ هوش مصنوعی اغلب به عنوان سریع ترین فناوری درحال رشد در تاریخ شناخته می شود، اما تردیدهایی وجود دارد که آیا به همان سطح فراگیری گوشیهای هوشمند خواهد رسید یا خیر. نظرسنجی اخیر مؤسسه تامپسون رویترز نشان میدهد که تنها ۲۹٪ از مردم در بریتانیا «ChatGPT» را امتحان کرده اند و تنها ۲٪ از آن بصورت روزانه از ابزار مذکور استفاده می نمایند. پژوهشگران با توجه به همین مفروضات و داده های آماری، اذعان دارند که ممکنست هوش مصنوعی به اندازه گوشیهای هوشمند فراگیر نشود. بنابراین، شاید تکنولوژی جدید متفاوت از گوشیهای هوشمند باشد. حالا حدودا ۹۰ درصد از مردم جهان تلفن همراه هوشمند دارند. شاید سطح فراگیری ابزارهای هوش مصنوعی متفاوت از تلفن های همراه باشند. شاید حتی ۵۰ درصد مردم از این تکنولوژی استقبال و استفاده نکنند.» با وجود همه این تردیدها، کارشناسان همچنان به توسعه دستیارهای هوش مصنوعی خوش بین هستند. خیلی از توسعه دهندگان فناوری، ادعا می کنند که موارد گوناگون استفاده کاربران از هوش مصنوعی، نشان دهنده ارزش کمک های شخصی سازی شده و تعاملی این ابزار فناورانه است؛ ابزارهایی که حدودا بدون هزینه به کاربران ارائه می شوند. با این وجود، طیف دیگری از کارشناسان معتقدند که جنجال پیرامون هوش مصنوعی می تواند فقط در حد جنجال باقی بماند. جیم کاولو، رییس بخش تحقیقات سهام در مؤسسه مالی گلدمن ساکس، مدعی است که هوش مصنوعی ممکنست در بازار سرمایه به یک حباب بزرگ و بی سابقه تبدیل گردد. از طرفی، سایر کارشناسان خوشبین، قاطعانه این نظر را رد و بر پتانسیل هوش مصنوعی برای ارائه دانش شخصی سازی شده و تعاملی با دسترسی آسان، تاکید می کنند. آخرین پیشرفت ها در حوزه دستیارهای هوش مصنوعی پیشرفته طبق گزارش های انتشار یافته طی ماه های اخیر، مایکروسافت هم اکنون در عرصه دستیارهای هوش مصنوعی وضعیت بهتری نسبت به سایر رقبای خود دارد. این شرکت فناوری با معرفی قابلیت های جدید به مجموعه ابزار «CoPilot» خود تلاش می کند هوش مصنوعی را به کاربردهای روزمره نزدیک تر کند. این خاصیت ها شامل عملکرد صوتی بهبود یافته، ارائه خلاصه اخبار روزانه و برخی قابلیت های تحلیلی عمیق تر می شود. آنها یک چت بات طراحی نموده اند که برای پاسخ به سوالات پیچیده و دقیق تولید شده است. همچون بروزرسانی های قابل توجه این ابزار، می توان به «CoPilot Vision» اشاره کرد؛ ابزاری که در داخل مرورگر «Microsoft Edge» فعال است و به کاربران در کارهای آنلاین کمک نماید. «CoPilot Vision» می تواند صفحات وب را ببیند و در لحظه به کاربران کمک نماید، تجربه ای بمراتب کارآمدتر نسبت به مرورگرهای سنتی داشته باشند. مایکروسافت اقداماتی برای اطمینان از عدم ذخیره یا ضبط داده های کاربر توسط «CoPilot Vision» صورت داده است. کاربران می توانند این خاصیت های امنیتی را بصورت دستی فعال کنند و بر همین مبنا محتوا بعد از بسته شدن مرورگر حذف و از نگهداری غیرضروری اطلاعات جلوگیری می شود. با این وجود، نگرانی های مربوط به حفظ حریم خصوصی همچنان در صدر چالش های چنین ابزارهایی قرار دارند. نگرانی های نظارتی: خطر دستیارهای هوش مصنوعی همیشه روشن یکی از مهم ترین مسائلی که منتقدان در مورد دستیارهای هوش مصنوعی مطرح کرده اند، پتانسیل آنها برای تبدیل شدن به ابزارهای نظارتی است. دستیارهای صوتی هم اکنون میان کاربران بسیار رایج هستند و از چنین ابزاری در تلفن ها، بلندگوهای هوشمند و حتی خودرو ها استفاده می شود. از طرفی، با هوشمندتر شدن این دستیارها و کسب قابلیت های حافظه، خطر استفاده از چنین ابزاری برای جاسوسی از کاربران به یک نگرانی فوری تبدیل می شود. برای مثال، سناریویی را در نظر بگیرید که یک دستیار هوش مصنوعی صوتی، بطور مداوم گوش به فرمان کاربر است. اگر چنین سیستمی حافظه داشته باشد، ممکنست بخشهایی از مکالمات را که در آن مخاطب نیست، به خاطر بسپارد. بااینکه شرکت های فناوری مانند مایکروسافت و گوگل تنظیماتی برای حفظ حریم خصوصی معرفی کرده اند که به کاربران امکان حذف دستورات صوتی ذخیره شده را می دهد، اما نگرانی همچنان به قوت خود باقی است: آیا می توان به این دستیارها اعتماد کرد که واقعاً آنچه می شنوند را فراموش کنند؟ گزارش هایی در گذشته به حوادثی اشاره دارند که در آن دستیارهای صوتی مکالمات خصوصی را ضبط کرده و حتی در مواردی به اشتباه آنها را به اشتراک گذاشته اند. این حوادث مبین لزوم اتخاذ سیاست های قوی حفظ حریم خصوصی و مهارتهای رمزنگاری پیشرفته برای جلوگیری از سوءاستفاده از این تکنولوژی هستند. از همین روی، شرکت هایی چون مایکروسافت تلاش نموده اند تا این نگرانی ها را با ابزارهایی مانند «CoPilot Vision» که داده های کاربران را ذخیره نمی کند، کم کند. با این وجود، به نظر می آید که صنعت فناوری باید به گونه ای جامع و مؤثر به این ترس های نظارتی پاسخ دهد تا از تأثیر منفی این نگرانی ها بر پذیرش فناوری های مبتنی بر هوش مصنوعی جلوگیری شود. بی گمان کسب اعتماد عمومی برای تکامل و تحول دستیارهای هوش مصنوعی پیشرفته از ابزارهایی خاص به همراهان قابل اعتماد کاربران، امری ضروری خواهد بود. آینده هوش مصنوعی در زندگی روزمره دستیارهای هوش مصنوعی به سرعت درحال تحول هستند و در صورتیکه این فناوری پتانسیل زیادی برای تغییر وظایف روزمره دارد، بحث پیرامون حریم خصوصی به این زودی ها پایان نخواهد یافت. شرکت هایی مانند مایکروسافت درحال گسترش مرزهای فعالیت خود هستند، اما پذیرش عمومی فناوری مذکور تا حد زیادی به این بستگی دارد که آیا مردم احساس راحتی می کنند که جزییات خصوصی زندگی خودرا با این دستیارهای دیجیتال به اشتراک گذارند یا خیر. در صورتیکه پیش بینی سطح محبوبیت و نفوذ فرهنگی دستیارهای هوش مصنوعی در سالهای پیش رو بسیار دشوار است، یک چیز قطعی است: ما هنوز در شروع راه توسعه هوش مصنوعی هستیم. در چنین شرایطی، مسئولیت ها مانند امکانات بی نهایت هستند. امروز نه فقط توسعه دهندگان، بلکه کاربران نیز باید تصمیم بگیرند که می خواهند دستیارهای هوش مصنوعی تا چه حد درباره ی شان بدانند. فارغ از اینکه این ابزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی مانند گوشیهای هوشمند به ابزاری فراگیر بدل شوند یا به عنوان دستیارهای خاص برای بخش محدودی از کاربران باقی بمانند، یک مسئله روشن است: آینده هوش مصنوعی تازه شروع گشته و تصمیماتی که امروز می گیریم، نحوه تعامل ما با این سیستم های هوشمند را در فردا شکل خواهد داد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب